Een Liedeken van Anneken van Rotterdam, Na de wijse:
Vanden 48. Psalm. Ofte, Geen meerder vruecht ter werelt en is.
EEn groote vruecht ist int gemeyn
Dat douders hare kinder cleyn
In Gods vreese opuoeden
Met onderwijsing in den Heer
Neerstich voorhoudende Gods leer
Sparen daer toe geen roeden.
Hoort hoe Anneken oorlof nam
Aen haren soon te Rotterdam
Als haer de doot aenstonde:
Esaia ontfangt v testament
Wilt hooren na de reden ient
Die gaen wt mijnen monde.
Siet der Propheten wech ick gae
Apostlen Martelaren nae
Drinck mee den Kelck ter stede
Dien sy gedroncken hebben voor
Christus self trat desen wech door
Dranck oock den Kelck mede.
Desen wech zijn door gepasseert
Die Coninclijcke Priesters weert
Die vanden Oosten quamen
En zijn de tijt der eewicheyt
Ingegaen door den wech bereyt
Droncken den kelck altsamen.
Sy gingen oock door desen pat
Die dooden die daer leggen plat
Onder de Altaers behoede
Die roepen en seggen: O Heer
Du warachtighe Godt, wanneer
Wreect ghy ws Dienaers bloede.
Hier door gaende met vroom gemoet
De vierentwintich Ouders goet
Staen voor den Stoel des Heeren
Sy werpen af haer Croonen fraey
Voort Lam, en hare Herpen draey
Vallen neer Godt ter eeren.
Door dien wech gingen si gemeyn
Al diet teycken Thau hadden pleyn
In haer voorhooft ontfangen
Vercoren zijnde wt alle saet
Der menschen, en so waer tLam gaet
Volgen sy zijne gangen.
Siet dese moesten in dit dal
Drincken den bitteren Kelck al
En so watter noch faelde
Aent getal Syons des Lams Bruyt
Dat wort Jerusalem beduyt
Die van den Hemel daelde.
Waer dat ghy van een hoopken hoort
Arm ende slecht, gestoten voort
Van die werelt verschouen
Daer wilt v altijt voegen by
En waer ghy hoort dat Cruyce sy
Daer is Christus van bouen.
Vreest geen menschen, v leuen strijct
Eer dat ghy vander waerheyt wijct.
V lijf gemaect van eerde
Al ist dat ghy verlieset dat
V heeft bereyt een beter vat
God des Hemels van weerde.
Heylicht v den Heere mijn soon
En heylicht uwe wandel schoon
Met den Heere te vresen
Eert uwen Godt aen allen cant
In al de wercken uwer hant
Sijn Naem laet zijn gepresen.
Deylt me v broot die honger heeft
Met wtgestorter herten geeft
Cleet naecten sonder toeuen
Tot eeniger tijt vertrect niet
Datter tweeuout by v sy yet
Altijt zijn diet behoeuen.
Al dat v die Heere toeleet
Bouen nootdruft vant aensichts sweet
Laet Gods volc daer af leuen
En verbeyt niet tot morgen toe
V werc sal God vermeeren soe
Den segen sal hy v geuen.
Alsmen duysent vijfhondert iaer
Negenendertich schreef daer naer
Liet Anneken haer Leuen
Sy is geweest een schoon voorbeelt
Dat welc aen veel Christenen feelt
Die haer tot God begeuen.